Na zawsze razem - Toledo

Opowiedzieć wam dzisiaj chcę
O wielkim ogniu, który w nas
Może także rozpalić się
Jeśli właściwy przyjdzie czas.

Na początku treść banalnie brzmi,
Najzwyklejsza jest,
On wielbił ją, a ona go i kochali się.

Na zawsze już, na zawsze razem,
W obłokach przeżyć ciszę słów
I nawet, gdy zły los rozdzielał ich,
Szukali siebie znów.

Na zawsze już, na zawsze razem,
W odgłosach wody, łąk i zbóż.
Niesiona jest do dziś piękna pieśń,
Jak miłość czyni cud, czyni cud.

Choć kłopoty ma każdy z nas,
Nie każdy z nich potrafi wyjść.
Tylko miłość poruszy głaz
I zimny lód roztopi w mig.

Chłopak wiedział, że czas w drogę iść,
Serce dało znak.
Dziewczyna zaś ruszyła z nim
Na miłosny szlak.

Na zawsze już, na zawsze razem,
W obłokach przeżyć ciszę słów
I nawet, gdy zły los rozdzielał ich,
Szukali siebie znów.

Na zawsze już, na zawsze razem,
W odgłosach wody, łąk i zbóż.
Niesiona jest do dziś piękna pieśń,
Jak miłość czyni cud, czyni cud.

Na zawsze już, na zawsze razem,
W obłokach przeżyć ciszę słów
I nawet, gdy zły los rozdzielał ich,
Szukali siebie znów.

Na zawsze już, na zawsze razem,
W odgłosach wody, łąk i zbóż.
Niesiona jest do dziś piękna pieśń,
Jak miłość czyni cud, czyni cud.