Raz wróg, raz brat - Universe

Raz wróg, raz brat,
Ja mówię: nie, on: tak.
Podarował mi nadzieję,
Ale z każdym dniem
Mam jej coraz mniej.

Raz coś, raz nic,
Myśl goni drugą myśl.
Wczoraj miałem wiatr
I skrzydła,
A dziś znów w sidłach
Nierealnych snów.

Raz fart, raz dół,
Zawsze jest pół na pół.
Co pisane nam,
Nikt nie wie,
A w powszednim chlebie
Trudno znaleźć swój sens.

Podobno warto żyć,
Nosić swój krzyż, co dnia.
Godnym, sprawiedliwym być,
By każdemu z was
Umieć spojrzeć w twarz.

Tak łatwo zgubić się,
Biegnąc przez noc na skrót.
Zwykle dookoła lżej,
A zegar swoje,
Czasu coraz mniej.

Los, mój druh,
Sam nie wiem brat, czy wróg.
Raz mu ufam, raz przeklinam,
A życie mija, jakby nigdy nic.

Podobno warto żyć,
Nosić swój krzyż, co dnia.
Godnym, sprawiedliwym być,
By każdemu z was
Umieć spojrzeć w twarz.

Tak łatwo zgubić się,
Biegnąc przez noc na skrót.
Zwykle dookoła lżej,
A zegar swoje,
Czasu coraz mniej.

Coraz mniej...