Kropla dnia - Alicja Majewska

Jest sen jak dym
I co mam zrobić z nim?
Jest sen i we śnie
Nie dzieje się nic.

Już za późno, za późno
Żebyś i ty ze mną usnął,
Przepełza nocy czarny rak.
Już za długo, za długo,
Jestem mych zegarów sługą,
Bo tylko zegar wciąż mi mówi "tak”.

I śpią aleje
Nic się nie dzieje.
Nic się nie klei,
Nic nie klei nam.

To za mało, za mało,
By się żyć naprawdę chciało,
By zacząć o nas mówić "my”.
To za wiele, za wiele,
Gdy w samotną, złą niedzielę,
W otwarte nikt nie puka drzwi.

Jest świt, a z nim
Znikają nawet sny.
Jest świt, kropla dnia
To łza, czy nie łza?

Wciąż za rano, za rano,
By w otwartym oknie stanąć
I czekać na znajomy krok.
Wciąż za wcześnie, za wcześnie,
Żeby zrywać z drzew czereśnie,
I malin pić czerwony, chłodny sok.

I śpią aleje
W nich śpią nadzieje.
Troszeczkę dnieje
Trochę dnieje nam.

To za mało, za mało,
By się żyć naprawdę chciało,
By zacząć o nas mówić "my”.
Za wiele, za wiele,
Gdy w samotną, złą niedzielę,
W otwarte nikt nie puka drzwi.