Greckie wino - Magda Niewińska

Pamiętam małe, białe miasto 
W ostrym świetle dnia. 
Południe puste i wypalone 
Słońcem, aż do dna. 
Leniwy czas 
W uliczkę tę wprowadził nas. 
Kafejka, chłodne wino, 
Które krąży z rąk do rąk, 
W kwadracie cienia i natchnienia 
Trwa taneczny krąg. 
Południa czas 
Połączył nas ostatni raz. 

Zorba i ty, 
Wszystko w pustkę odpłynęło. 
Wino i ty, 
To, co było, już minęło. 
Zorba i ty, 
Słońce miłość wypaliło 
Na wspomnienia pył. 
Zorba i ty, 
Jeszcze w sercu rytm południa. 
Wino i ty, 
Znikła gdzieś nadzieja złudna. 
Zorba i ty, 
To już nasze pożegnanie, 
Czas „żegnaj mi”. 

Za oknem piach gorący, 
Sosna krzywa, smutny świerk, 
Powoli dnia ubywa 
I niedługo śnieg. 
Zwyczajny czas 
Nie pierwszy raz odmienił nas. 
Kolejny raz odpływa 
Coraz dalej tamten dzień, 
Wśród nowych zdarzeń 
Został twojej twarzy cień. 
Południa czas 
Połączył nas ostatni raz. 

Zorba i ty, 
Wszystko w pustkę odpłynęło. 
Wino i ty, 
To, co było, już minęło. 
Zorba i ty, 
Słońce miłość wypaliło 
Na wspomnienia pył. 
Zorba i ty, 
Jeszcze w sercu rytm południa. 
Wino i ty, 
Znikła gdzieś nadzieja złudna. 
Zorba i ty, 
To już nasze pożegnanie, 
Czas „żegnaj mi”. 

Zorba i ty, 
Wszystko w pustkę odpłynęło. 
Wino i ty, 
To, co było, już minęło. 
Zorba i ty, 
Słońce miłość wypaliło 
Na wspomnienia pył. 
Zorba i ty, 
Jeszcze w sercu rytm południa. 
Wino i ty, 
Znikła gdzieś nadzieja złudna. 
Zorba i ty, 
To już nasze pożegnanie, 
Czas „żegnaj mi”.