Tego nie mogą zabrać nam - Lady Pank

I znowu ktoś, 
Odwołał święta, 
Spadł zeszłoroczny śnieg. 
Choć szklanka do połowy pełna, 
Najpełniej jest przy dnie. 

Bliscy dalsi, wciąż znajomi, 
Kilku zawsze będziesz miał. 

I chociaż świat na głowie, 
Parada wspomnień 
Jak dziwny głód, o sobie 
Nam daje znać. 
Zostaw te paranoje, 
Usiądź koło mnie, 
Tego nie mogą zabrać nam. 

Dziś szklanka jest 
W połowie pusta, 
Nie chodzi o to, by 
Wykonać skok, 
Lecz by go ustać 
W tym świecie raczej złym. 

Bliscy dalsi, wciąż znajomi, 
Kilku zawsze będziesz miał. 
I chociaż świat na głowie, 
Parada wspomnień 
Jak dziwny głód, o sobie 
Nam daje znać. 
Zostaw te paranoje, 
Usiądź koło mnie, 
Tego nie mogą zabrać nam. 

Ponoć chce się mieć 
Tym bardziej to, 
Czego nie można mieć. 
Przecież wiesz, że te złe myśli 
Są jak pamiątki z nieodwiedzonych miejsc. 
Czasem boisz się zadzwonić 
Nie wiesz czyj usłyszysz głos 
Co przyjdzie do nas jutro, 
I co spotka nas za rok. 

Bliscy dalsi, wciąż znajomi, 
Kilku zawsze będziesz miał. 

I chociaż świat na głowie, 
Parada wspomnień 
Jak dziwny głód, o sobie 
Nam daje znać. 
Zostaw te paranoje, 
Usiądź koło mnie, 
Tego nie mogą zabrać nam. 
Tego nie mogą zabrać nam. 
Tego nie mogą zabrać nam.