W siną dal - Baciary

Adela już zakłada suknię cienką, 
Na wiosnę kwiatki rosną 
I kwitnie miesiąc maj. 
Gdy spytasz ją: dla kogo ta sukienka? 
Dla kochasia, który odszedł w siną dal. 

W siną dal, w siną dal, 
Dla kochasia, który odszedł w siną dal. 
W siną dal, w siną dal, 
Dla kochasia, który odszedł w siną dal. 
Czerwone ma podwiązki pod tą suknią 

Na wiosnę kwiatki rosną 
I kwitnie miesiąc maj. 
Gdy spytasz ją: dla kogo taki luksus? 
Dla kochasia, który odszedł w siną dal. 

W siną dal, w siną dal, 
Dla kochasia, który odszedł w siną dal. 
W siną dal, w siną dal, 
Dla kochasia, który odszedł w siną dal. 

Na ścianie ślub stwierdzony rejentalnie, 
Na wiosnę kwiatki rosną 
I kwitnie miesiąc maj. 
Gdy spytasz ją: z kim żyła tak moralnie? 
Z tym kochasiem, który odszedł w siną dal. 

W siną dal, w siną dal, 
Z tym kochasiem, który odszedł w siną dal. 
W siną dal, w siną dal, 
Z tym kochasiem, który odszedł w siną dal. 
U domu drzwi jej ojciec czyści spluwę, 

Na wiosnę kwiatki rosną 
I kwitnie miesiąc maj. 
Gdy spytasz go: na czyją to jest zgubę? 
Na kochasia, który odszedł w siną dal. 

W siną dal, w siną dal, 
Na kochasia, który odszedł w siną dal. 
Wsiną dal, w siną dal, 
Na kochasia, który odszedł w siną dal. 

W siną dal, w siną dal, 
Na kochasia, który odszedł w siną dal. 
W siną dal, w siną dal, 
Na kochasia, który odszedł w siną dal.