Boso (cover) - Sadowsky Band

Nieużyty frak, dziurawy płaszcz, znoszony but, 
Zapomniany szal, zaszył się w kąt, niemodny już. 
Każda rzecz o czymś śni, odstawiona, 
Jeszcze chce modna być, zanim cicho skona. 

I dopiero, gdy zawoła Bóg, 
To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów 
Pójdę boso, pójdę boso, 
Pójdę boso, pójdę boso. 
I dopiero, gdy zawoła Bóg, 
To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów 
Pójdę boso, pójdę boso, 
Pójdę boso, pójdę boso. 

Zagubiony gdzieś parasol, z nim czekam na deszcz, 
Zegar nie wie jak bez moich rąk ma życie wieść. 
W wielki stos piętrzą się odłożone, 
Każda chce, żeby ją wziąć na drugą stronę. 

I dopiero, gdy zawoła Bóg, 
To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów 
Pójdę boso, pójdę boso, 
Pójdę boso, pójdę boso. 
I dopiero, gdy zawoła Bóg, 
To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów 
Pójdę boso, pójdę boso, 
Pójdę boso, pójdę boso. 

Zamkną za mną drzwi (pójdę boso), 
Nie zabiorę nic (pójdę boso), 
Zamkną za mną drzwi (pójdę boso), 
Nie zabiorę nic. 

I dopiero, gdy zawoła Bóg, 
To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów 
Pójdę boso, pójdę boso, 
Pójdę boso, pójdę boso. 
I dopiero, gdy zawoła Bóg, 
To pożegnam wszystkie te rzeczy i znów 
Pójdę boso, pójdę boso, 
Pójdę boso, pójdę boso.