Hej dziewczyno - Toledo

Była sobie rzeczka 
Nad rzeką kładeczka, 
Obok niej mieszkała 
Dziewczyna jak miód. 
I boginią była. 
Gdy się w rzece myła, 
To był najpiękniejszy świata cud. 
I boginią była, 
Gdy się w rzece myła 
To był najpiękniejszy świata cud. 

Hej, dziewczyno miła cóżeś uczyniła, 
Zawróciłaś w głowie, myśli dałaś złe. 
Tak cię kochałem, skarby swoje dałem, 
A ty wszystko to zabrałaś, porzuciłaś mnie. 
Dziewczyno miła cóżeś uczyniła, 
Zawróciłaś w głowie, myśli dałaś złe. 
Tak cię kochałem, skarby swoje dałem, 
A ty wszystko to zabrałaś, porzuciłaś mnie. 

Była sobie wróżka, 
A przy niej jabłuszka 
Częstokroć chadzała 
Tam dziewczyna w sad 
Nieraz aż przysiadła 
Gdy jabłuszka jadła, 
Może gdy poproszę jedno da. 
Nieraz aż przysiadła 
Gdy jabłuszka jadła, 
Może gdy poproszę jedno da. 

Hej, dziewczyno miła cóżeś uczyniła, 
Zawróciłaś w głowie, myśli dałaś złe. 
Tak cię kochałem, skarby swoje dałem, 
A ty wszystko to zabrałaś, porzuciłaś mnie. 
Dziewczyno miła cóżeś uczyniła, 
Zawróciłaś w głowie, myśli dałaś złe. 
Tak cię kochałem, skarby swoje dałem, 
A ty wszystko to zabrałaś, porzuciłaś mnie. 

Było sobie słonko 
Spało za zasłonką 
Którą utworzyło 
Niebo z ślicznych chmur 
Tak cię ja kochana 
Utulę do rana, 
Jeśli szczęście nam zaświeci znów. 
Tak cię ja kochana 
Utulę do rana, 
Jeśli szczęście nam zaświeci znów. 

Hej, dziewczyno miła cóżeś uczyniła, 
Zawróciłaś w głowie, myśli dałaś złe. 
Tak cię kochałem, skarby swoje dałem, 
A ty wszystko to zabrałaś, porzuciłaś mnie. 
Dziewczyno miła cóżeś uczyniła, 
Zawróciłaś w głowie, myśli dałaś złe. 
Tak cię kochałem, skarby swoje dałem, 
A ty wszystko to zabrałaś, porzuciłaś mnie.