Krakowski spleen (cover) - Demeters

Chmury wiszą nad miastem, 
Ciemno i spać nie mogę, 
Naciągam głębiej kołdrę, 
Znikam, kulę się w sobie. 
Powietrze lepkie i gęste, 
Wilgoć osiada na twarzach, 
Ptak smętnie siedzi na drzewie, 
Leniwie pióra wygładza. 

Poranek przechodzi w południe, 
Bezwładnie mijają godziny, 
Czasem zabrzęczy mucha 
W sidłach pajęczyny. 
A słońce wysoko, wysoko 
Świeci pilotom w oczy, 
Ogrzewa niestrudzenie 
Zimne, niebieskie przestrzenie. 

Czekam na wiatr, co rozgoni 
Ciemne, skłębione zasłony, 
Stanę wtedy na raz, 
Ze słońcem twarzą w twarz. 
Czekam na wiatr, co rozgoni 
Ciemne, skłębione zasłony, 
Stanę wtedy na raz, 
Ze słońcem twarzą w twarz. 

Ulice mgłami spowite, 
Toną w ślepych kałużach, 
Przez okno patrzę znużona, 
Z tęsknotą myślę o burzy. 
A słońce wysoko, wysoko 
Świeci pilotom w oczy, 
Ogrzewa niestrudzenie 
Zimne, niebieskie przestrzenie. 

Czekam na wiatr, co rozgoni 
Ciemne, skłębione zasłony, 
Stanę wtedy na raz, 
Ze słońcem twarzą w twarz. 
Czekam na wiatr, co rozgoni 
Ciemne, skłębione zasłony, 
Stanę wtedy na raz, 
Ze słońcem twarzą w twarz. 

Czekam na wiatr, co rozgoni 
Ciemne, skłębione zasłony, 
Stanę wtedy na raz, 
Ze słońcem twarzą w twarz. 
Czekam na wiatr, co rozgoni 
Ciemne, skłębione zasłony, 
Stanę wtedy na raz, 
Ze słońcem twarzą w twarz.