Eviva l´arte! - Sanah & Krzysztof Zalewski

Eviva l´arte! Człowiek zginąć musi 
Cóż, kto pieniędzy nie ma, jest pariasem 
Nędza porywa za gardło i dusi 
Zginąć, to zginąć, jak pies, a tymczasem 

Eviva l´arte! Niechaj pasie brzuchy 
Nędzny filistrów naród! My artyści 
My, którym często na chleb braknie suchy 
My, do jesiennych tak podobni liści 

Choć życie nasze splunięcia niewarte 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
I tak wykrzykniem, gdy wszystko nic warte 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
Eviva l´arte! 

Eviva l´arte! Duma naszym bogiem 
Sława nam słońcem, nam, królom bez ziemi! 
Możemy z głodu skonać gdzieś pod progiem 
Ale jak orły z skrzydły złamanemi 

Eviva l´arte! W piersiach naszych płoną 
Ognie przez Boga samego włożone 
Więc patrzym na tłum z głową podniesioną 
Laurów za złotą nie damy koronę 

Choć życie nasze splunięcia niewarte 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
I tak wykrzykniem, gdy wszystko nic warte 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
Więc naprzód! Cóż jest prócz sławy, co warte? 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
I chociaż życie nasze nic warte 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
Eviva l´arte! 

Choć życie nasze splunięcia niewarte 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
I tak wykrzykniem, gdy wszystko nic warte 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 

Więc naprzód! Cóż jest prócz sławy, co warte? 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
I chociaż życie nasze nic warte 
Eviva l´arte! Eviva l´arte! 
Eviva l´arte! Eviva l´arte!