Tylko tyle mogę Ci dać - PJ Robi

Nie mam srebra ani złota, 
By je tobie dać, 
Nie znam też zaklęcia 
Co pozwala wiecznie trwać. 
Nie zbuduję ci pałacu 
Z moich prostych słów, 
Nie zatrzymam biegu rzeki 
I strumienia nocnych snów. 

Niewiele mogę ci dać, 
Bo nie mam prawię nic. 
Tylko rosę o poranku 
Gdy nastaje świt. 
A nocą blask księżyca, 
Jego srebrną twarz 
I moją wierną miłość, 
Tylko tyle mogę ci dać. 

Mogę dać ci swoją wiarę, 
Gdy jej czujesz brak. 
Mogę nucić ci do ucha, 
Kiedy idziesz spać. 
Mogę także dać ci ciszę, 
W niej nie trzeba nic. 
Mogę dać ci ciepło dłoni, 
Gdy powieje chłód. 

Niewiele mogę ci dać, 
Bo nie mam prawię nic. 
Tylko rosę o poranku 
Gdy nastaje świt. 
A nocą blask księżyca, 
Jego srebrną twarz 
I moją wierną miłość, 
Tylko tyle mogę ci dać. 

To już wszystko, co mam 
I tobie oddać dziś chcę. 
Mogę oddać ci też serce, 
Po prostu weź, jeśli chcesz. 

Niewiele mogę ci dać, 
Bo nie mam prawię nic. 
Tylko rosę o poranku 
Gdy nastaje świt. 
A nocą blask księżyca, 
Jego srebrną twarz 
I moją wierną miłość, 
Tylko tyle mogę ci dać. 

Niewiele mogę ci dać, 
Bo nie mam prawię nic. 
Tylko rosę o poranku 
Gdy nastaje świt. 
A nocą blask księżyca, 
Jego srebrną twarz 
I moją wierną miłość, 
Tylko tyle mogę ci dać.