Ale to już było (cover) - Maryla Rodowicz

Z wielu pieców się jadło chleb, 
Bo od lat przyglądam się światu. 
Nieraz rano zabolał łeb 
I mówili, zmiana klimatu. 

Czasem zdarzył się wielki raut, 
Albo feta proletariatu. 
Czasem podróż w najlepszym z aut, 
Częściej szare drogi powiatu. 

Ale to już było 
I nie wróci więcej 
I choć tyle się zdarzyło 
To do przodu wciąż 
Wyrywa głupie serce. 

Ale to już było, 
Znikło gdzieś za nami, 
Choć w papierach lat przybyło 
To naprawdę wciąż 
Jesteście tacy sami. 

Na regale kolekcja płyt 
I wywiadów pełne gazety. 
Za oknami kolejny świt 
I w sypialni dzieci oddechu. 

One lecą drogą do gwiazd, 
Przez niebieski ocean nieba, 
Ale przecież za jakiś czas, 
Będą mogły same zaśpiewać. 

Ale to już było 
I nie wróci więcej 
I choć tyle się zdarzyło 
To do przodu wciąż 
Wyrywa głupie serce. 

Ale to już było,
Znikło gdzieś za nami, 
Choć w papierach lat przybyło 
To naprawdę wciąż 
Jesteście tacy sami. 

Ale to już było 
I nie wróci więcej 
I choć tyle się zdarzyło 
To do przodu wciąż 
Wyrywa głupie serce. 

Ale to już było, 
Znikło gdzieś za nami, 
Choć w papierach lat przybyło 
To naprawdę wciąż 
Jesteście tacy sami. 

Ale to już było 
I nie wróci więcej 
I choć tyle się zdarzyło 
To do przodu wciąż 
Wyrywa głupie serce. 

Ale to już było, 
Znikło gdzieś za nami, 
Choć w papierach lat przybyło 
To naprawdę wciąż 
Jesteście tacy sami.