Na odległość - Maryla Rodowicz

Ona tu, a on tam 
Krucha miłość między nimi. 
Głupi żart zrobił los, 
Że rozdzielił właśnie ich. 

Byli jak z rzeką brzeg, 
Jak cytryny plaster i Martini, 
Choć, co dzień dzwoni on 
Tylko listy pachną nim. 

Na odległość kochać uczą się. 
Na odległość pragną się przez sen. 
Na odległość kochać uczą się, 
Wypijmy za nich krople łez. 

Byli jak dłoń o dłoń 
Oddychali sobą i myśleli; 
"Oto są światy dwa 
Które odnalazły się". 

Żyją tak jak za szkłem 
Los przed nimi kilometry ściele. 
Jeszcze rok, jeszcze dwa 
Spójrz tak szybko płynie czas. 

Na odległość kochać uczą się. 
Na odległość pragną się przez sen. 
Na odległość kochać uczą się, 
Wypijmy za nich krople łez. 

Skrawki słów, resztki serc 
Rozbitkowie z różnych wysp. 
Tylu ich jest, tyle nas jest 
Nieparzystych, nie wie nikt. 

Na odległość kochać uczą się. 
Na odległość, pragną się przez sen. 
Na odległość kochać uczą się, 
Wypijmy za nich krople łez. 
Wypijmy za nich krople łez.