Potęga miłości - Krystyna Giżowska

Szaleństwo było we mnie, 
Szaleństwo było w nas, 
Gorących ust odległy śpiew 
I światło chłodnych gwiazd. 

Od środka rozjaśnieni 
Swój śpiewaliśmy hymn, 
Choć nikt nam nie powiedział, 
Że już od dzisiaj, to nie my! 

Potęga miłości 
Uniosła nas wzwyż, 
Gdzie oprócz nas samych 
Nie istniał już nikt. 

I pożeglowaliśmy 
Łagodnie poprzez noc, 
Do portów tak dalekich, 
I nienazwanych jeszcze wciąż. 

Potęga miłości, 
Co ma taką moc, 
Że ściera na proch i pył 
I dobro i zło. 

Popłynęliśmy niepewni swych praw, 
Na drodze swej łamiąc wszystko, 
Bo tak chciał traf. 
The power of love! 

Lecz gdybyś do szaleństwa, 
Raz jeszcze przywiódł mnie, 
Skoczyłabym w ogień mimo to, 
Bo pamiętam, jak sen... 

Potęga miłości 
Uniosła nas wzwyż, 
Gdzie oprócz nas samych 
Nie istniał już nikt. 

Pożeglowaliśmy 
Tak niepewni swych praw, 
Na drodze swej łamiąc wszystko, 
Bo tak chciał traf. 
The power of love! 
The power of love!