Ah kakaya zhenshına - Fristail

W szumnom zale restorana, 
Sried wesiela i obmana, 
Pristan zaguliawszewo poeta. 
Wozlie stolika naprotiw, 
Ty sidisz wpołobarota, 
Wsja w lucie nocinogo sfieta. 
Tak samo słucilos wdrug, 
Szto slowa sorwalis z gub, 
Zakrucili gołowy hmielnuju. 

Ah kakaya zenscina, kakaya zenscina, 
Mnie w takuyu. 
Ah kakaya zenscina, kakaya zenscina, 
Mnie w takuyu. 

Poł nie czuya poł sowoyu, 
Mieżdu newom i zemluyu, 
Kak wo snie z toboy tancuyu. 
Aromat duhow tak manit, 
Olianiayet i durmanit, 
Ah kak sładko w niom tonu ja. 
Tak bliskij naszij tela, 
I bezumne sława, 
Bez stiszca tebe selczuya. 

Ah kakaya zenscina, kakaya zenscina, 
Mnie w takuyu. 
Ah kakaya zenscina, kakaya zenscina, 
Mnie w takuyu. 

Ty idiosz z drugim ja znaju, 
On tiebja dawno łaskayet, 
I tiebja domoj nie prowozuja. 
Zdiot w drugji silnej agnia, 
Nie maja ty nie maja, 
Tak zaciem że ja rewnuju. 
Skolko z nużno mnie wina, 
Cztoby iz pamiatyj prognat, 
I zabyt miecztu swoju szalnuju. 

Ah kakaya zenscina, kakaya zenscina, 
Mnie w takuyu. 
Ah kakaya zenscina, kakaya zenscina, 
Mnie w takuyu. 
Mnie w takuyu.